Η διακόσμηση συχνά ξεκινά με την ανάγκη για τάξη: Τα πάντα στη θέση τους, συμμετρία, μόδα, τέλεια αρμονία. Και αυτό είναι που πουλάμε.
Αλλά τι θα γινόταν αν αντί να επιβάλλουμε τον έλεγχο, αφήναμε το σπίτι μας να αναπνεύσει (!) μέσα από το χάος;
Το “Embrace the Chaos” δεν είναι απλώς μια ιδέα. Eίναι μια πρόκληση να απελευθερώσουμε τον χώρο μας από την υπερβολική μας ανάγκη για τελειότητα και να τον αφήσουμε να ζήσει.
Υπάρχουν άνθρωποι που το θέλουν ή απλά δεν προσπαθούν περισσότερο για το τέλειο…
Συμβαίνουν και αυτά. Αλλά και εμείς, δεν τρομάζουμε να τα παρουσιάσουμε όλα αυτά. Ο επαγγελματισμός μας δεν μας περιορίζεται μόνο στα μοδάτα σπίτια και καταστήματα, τυλιγμένα σε άψογη αισθητική. Αντίθετα, μας δίνει τη δύναμη να αναδείξουμε κάθε πτυχή της πραγματικότητας: Από την απόλυτη τάξη μέχρι το δημιουργικό χάος.
Γιατί κάποιοι άνθρωποι μας λένε πως: “Ο χώρος δεν είναι μόνο για να τον βλέπεις, αλλά για να τον ζεις”
Σεβαστό πάνω από όλα!!
Εσείς λοιπόν που ανήκετε σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων έχετε να διαβάσετε αρκετά σε αυτό το άρθρο.
Η Ομορφιά (?) της Ατέλειας
Πόσες φορές έχετε ισιώσει ένα μαξιλάρι ή κρύψατε ένα καλώδιο για να “φαίνεται σωστό”; Το χάος, όμως, έχει τη δική του γοητεία. Ένα ράφι με βιβλία τοποθετημένα άναρχα, ένας καναπές με μια κουβέρτα πεταμένη πάνω του, ένα παιδικό παιχνίδι που ξέμεινε στο σαλόνι—αυτά είναι τα σημάδια ενός σπιτιού που ζει, όχι που ποζάρει. Δοκιμάστε να αφήσετε κάτι “εκτός τόπου” και δείτε πώς ο χώρος αποκτά ψυχή.
Η Ζωή στα Υλικά
Αντί να κυνηγάμε το καινούργιο και το γυαλιστερό, ας δώσουμε χώρο στα αντικείμενα με ιστορία. Ένα ξύλινο τραπέζι με γρατσουνιές από τα χρόνια, ένα χαλί που φέρει τα σημάδια του χρόνου, ένα βάζο που έσπασε και ξανακολλήθηκε. Αυτά τα “ατελή” κομμάτια φέρνουν ζεστασιά και αφηγούνται ιστορίες που κανένα κατάστημα δεν μπορεί να πουλήσει.
Έμπνευση από την Καθημερινότητα
Σκεφτείτε την ελληνική ζωή: ένα τραπέζι γεμάτο πιάτα πριν από οικογενειακό γεύμα, καρέκλες σκόρπιες στον κήπο, γέλια και φωνές. Αυτό το χάος είναι η ουσία της φιλοξενίας μας, έτσι; Αντί να “διορθώσετε” το σπίτι για τους καλεσμένους, αφήστε το να δείξει τη ζωντάνια του: Μερικά ποτήρια παρατημένα, μια ανοιχτή πόρτα που πηγαίνει τον αέρα μέσα, μια στοίβα ατακτοποίητες καρέκλες κ.τ.λ.
Το Χρώμα του Χάους
Η διακόσμηση δεν χρειάζεται να είναι μονότονη για να είναι όμορφη. Αγκαλιάστε το απρόβλεπτο: Ένας τοίχος βαμμένος σε έντονο κίτρινο δίπλα σε έναν άλλον, γκρι, μαξιλάρια σε διαφορετικά σχέδια που “τσακώνονται” μεταξύ τους, ένα φωτιστικό που κλαίει που δεν ταιριάζει με τίποτα αλλά σου και φτιάχνει τη διάθεση. (?)
Όπως θα έλεγa ίσως:
“Αφήστε το χάος να χορέψει—ένα σπίτι που ζει δεν χρειάζεται κανόνες!”
- Το να αγκαλιάσουμε το χάος στη διακόσμηση δεν σημαίνει πως πρέπει να σταματήσουμε να παλεύουμε για τον απόλυτο έλεγχο.
- Το σπίτι μας δεν είναι μουσείο, είναι ο καμβάς της ζωής μας. Με πολλές ή λίγες ατέλειες αποζητούμε τις εκπλήξεις και τη ζεστασιά του μέσα από τη διακόσμηση.
- Την επόμενη φορά που θα νιώσετε την παρόρμηση να “τακτοποιήσετε”, σταματήστε για λίγο και απλά σκεφτείτε… Ποιο είναι το σωστό;
Αφήστε το σπίτι να ζήσει τη δική του ιστορία αλλά κάποιες φορές. Ίσως είναι κάπως όμορφα για κάποιες φορές. Απλά, όχι για ΠΑΝΤΑ!!! Με μέτρο.
