Το σπίτι μου δεν είναι μουσείο – είναι ο χώρος όπου γελάω, τρώω, κοιμάμαι, ίσως και δουλεύω. Πρέπει να “δουλεύει” για μένα. Ας πούμε το σαλόνι: θέλω έναν καναπέ που να είναι όμορφος, αλλά και αρκετά άνετος για να βυθιστώ με ένα βιβλίο. Ή την κουζίνα: λατρεύω τα ανοιχτά ράφια με τα κεραμικά μου, αλλά πώς τα κρατάω πρακτικά χωρίς να γεμίζουν σκόνη; Η λύση είναι να σκεφτώ έξυπνα. Επιλέγω έπιπλα πολλαπλών χρήσεων – ένα τραπεζάκι που γίνεται αποθηκευτικός χώρος, έναν καθρέφτη που κρύβει ράφια πίσω του. Η αισθητική δεν θυσιάζεται – ενισχύεται όταν ο χώρος μου με εξυπηρετεί